Keeping me alive werd gemaakt op verzoek van Nicolas Franckx, die op 29-jarige leeftijd stierf aan speekselklierkanker waarvoor momenteel geen genezing bestaat.
Nicolas werd op 13 mei 1986 geboren uit ouders die allebei arts waren. Hij groeide op omringd door zijn drie zussen, Caroline, Anne-Charlotte en Pauline, in een hechte familiesfeer. Dynamisch, vrijgevig, een teamspeler en een grappenmaker, Nicolas werd zeer gewaardeerd door de mensen om hem heen.
Na de Nederlandstalige kleuter- en lagere school, voltooide Nicolas zijn humaniora aan het Collège Saint-Augustin in Enghien. Hij behaalde een master in management engineering en MI aan de Université Notre Dame de la Paix in Namen.
Tijdens een routinecontrole bij de tandarts in 2010 werd asymptomatische kanker van de speekselklieren vastgesteld. Nicolas was toen 24 jaar oud. Hij onderging een uitgebreide operatie, ondersteund door hadrontherapie in Heidelberg, Duitsland. Drie jaar lang worstelde hij om een actief en toegewijd leven te leiden. Nicolas, een Cartesiaan in hart en nieren, sprak weinig over zijn ziekte, maar gaf de hoop nooit op.
Net toen genezing nabij leek, keerde de ziekte terug. De medische teams die hem behandelden vochten hard om nieuwe vormen van behandeling uit te proberen, waardoor hij nog een paar maanden langer kon leven, maar dit was palliatieve zorg.
Toen Nicolas zich realiseerde dat geen enkele medische behandeling de vorm van kanker waaraan hij leed kon genezen, vertelde hij zijn zussen dat hij een vereniging wilde oprichten die onderzoek zou helpen zodat andere jonge mensen met dezelfde kanker op een dag aan deze fatale afloop zouden kunnen ontsnappen.
Hoewel hij ons op 29-jarige leeftijd verliet, gaf hij wel het leven aan Keeping me alive, de naam die hij koos in een post op sociale netwerken na een ballonvaart aangeboden door zijn vrienden, als symbool voor de kracht van liefde en vriendschap in de strijd tegen de ziekte.
.png){kind=logo}